آشنایی با زبان کره ای - بخش دوم

هانگول (به کره‌ای: 한글) الفبای بومی زبان کره‌ای و الفبای رسمی کره شمالی و کره جنوبی است که مجزا از نویسه‌های لوگوگرافیک هانجا می‌باشد.

(متن کامل را در ادامه مطلب بخوانید)

هانگول یک الفبای آوایی است که متشکل از قطعات هجا است. هر قطعه متشکل از حداقل دو حرف از ۲۴ حروف هانگول، همراه با حداقل یکی از ۱۴ صامت و ۱۰ مصوت است. این قطعات هجایی را می‌توان افقی از راست به چپ همچنین عمودی از بالا به پائین در ستون های از راست به چپ نوشت. در اصل، الفبای هانگول چندین علامت اضافه داشته است.

تاریخچه

تا حدود سال ۱۴۴۳ میلادی زبان کره‌ای با سیستم نگارش چینی که آن‌ را در کره‌ای هانجا (한자/漢字)، معادل هَنزی یا خَنزی در چینی و کانجی در ژاپنی می‌نامند، نوشته می‌شد. امّا از آن سال سیستم نگارشی جدیدی به نام هانگول (한글) که مبتنی بر روش الفبائی است به وسیله شاه سِه جُونگ اختراع شد و اکنون این زبان با این نوع الفباء نوشته می‌شود. البته هنوز هم از علائم چینی یا همان هانجاها بصورت تشریفاتی یا در جهت اهداف تحقیقاتی (تاریخی و ادبیات) استفاده می‌شود.

اهمیت و شاید حتّی بشود گُفت قداست این خط(هانگول) در بین مردم کُره به حدی است که در هر دو کره روزی که خط هانگول اختراع شد به نام روز هانگول (در کره جنوبی به نام 한글날 و در روز ۹ اکتبر و در کره شمالی به نام조선글날/朝鮮글날 و در روز ۱۵ ژانویه) تعطیل رسمی است و بدین منظور جشنواره‌های متعددی به خصوص در کره جنوبی برگزار می‌شود.

واج‌ها

الفبای کره‌ای ۱۹ حرف بی صدا، ۹ حرف صدا دار و ۲ حرف نیمه صدا دار دارد.